آیا ایران حق دارد با اسرائیل مسابقه ندهد؟
چه کشورهایی به دلایل سیاسی با یکدیگر مسابقه ورزشی نمیدهند؟
رو به رو نشدن نمایندگان ایران با ورزشکاران اسرائیل موضوع بلاتکلیفی است که هر از گاهی در رسانه ها مطرح می شود. این بار نیز حواشی به وجود آمده بعد بعد مسابقه جودو سعید ملّایی این موضوع را دوباره داغ کرده است. در این عده ای این عدم مبارزه را بی فایده می دانند و معتقدند اینکه ایران با اسرائیل مسابقه نمی دهد، به نفع اسرائیل است! در آن سو، برخی پافشاری بر آرمان های انقلاب اسلامی را اصل می دانند و دلیل می آورند که ایران تنها کشوری نیست که با رژیم صهیونیستی مسابقه نمی دهد. اما حقیقت چیست؟ آیا واقعا می توان با دیپلماسی ورزشی عدم رویارویی ایران با اسرائیل در میادین مختلف را حل کرد؟ اسناد اوسینت در این زمینه را به طور مفصل بررسی کردیم…
چندی پیش و پس از اعلام خبر تعلیق فدراسیون جودو ایران به دلیل حواشی ایجاد شده بر سر مسابقه سعید ملایی با حریف اسرائیلی، ویدیوکلیپی توسط پایگاه اینترنتی تبیان منتشر شد که در آن داده هایی درباره عدم رویارویی کشور های مختلف در رشته های ورزشی گوناگون با یکدیگر مطرح شد. در جمع بندی این کلیپ نیز این گزاره مطرح شد که ضعف دیپلماسی ورزشی ایران در تبیین منطق خود برای عدم مسابقه با اسرائیل علت اصلی این مشکلات است والا عدم رویارویی نمایندگان کشورهای مختلف با یکدیگر به دلایل محکمه پسند سیاسی و اجتماعی امری پذیرفته شده در دنیاست.
در این بررسی اوسینتی، قصد داریم این کلیپ را محور قرار داده و ادعاهای آن را از طریق منابع آزاد و عمومی (Open Source) صحت سنجی کنیم تا ببینیم آیا کشورهای دیگری هستند که به دلایل سیاسی با هم در مسابقات ورزشی رو در رو نمی شوند یا داده های این کلیپ غلط اند؟
این کلیپ چه زمانی پخش شد؟
روز 27 شهریور بود که پس از هفته ها گمانه زنی، نامه فدراسیون جهانی جودو به ایران رسید و خبر از تعلیق فدراسیون جودو جمهوری اسلامی ایران میداد. علت اصلی این اتفاق هم حواشی ای بود که بر سر مسابقه سعید ملایی در مسابقات قهرمانی جهان 2019 توکیو روی داد. بنا بر ادعای فدراسیون جهانی، نماینده ایران در این مسابقات برای پرهیز از رویارویی با نماینده رژیم صهیونیستی در فینال، به عمد در نیمه نهایی از حریف بلژیکی شکست خورده است. همین بهانه ای شد تا مجددا پرونده عدم رویارویی نمایندگان جمهوری اسلامی ایران با ورزشکاران اسرائیلی زیرذرهبین فدراسیون جهانی برود و اینبار اعلام کنند که فدراسیون جودوی ایران به علت عدم رعایت منشور المپیک تا اطلاع ثانوی تعلیق است. در این سو، ایران 21 روز فرصت دارد تا برای رفع تعلیق جودوی خود از طریق دادگاه های بین المللی اقدام کند.
صحت سنجی یک کلیپ؛ آیا دیپلماسی ورزشی ایران مقصر است؟
اما پس از رسانه ای شدن خبر تعلیق فدراسیون جودو و داغ شدن دوباره موضوع اختلافی رویارویی با نمایندگان رژیم صهیونیستی در میادین ورزشی، پایگاه تبیان اقدام به انتشار ویدیوکلیپی درباره این موضوع در کانالهای ارتباطی و صفحه آپارات خود کرد:
این ویدیو ساعاتی بعد در همان شب توسط شبکه 3 سیما نیز بازنشر و پخش شد.
اما ادعاهای مطرح شده در این ویدیو چقدر صحت دارند؟ آیا واقعا عدم رویارویی ورزشکاران کشورها با یکدیگر امری پذیرفته شده در دنیای ورزش است و این صرفا ضعف دیپلماسی ورزشی ایران است که نتوانسته حرف خود را به کرسی بنشاند؟ بهتر است تمام داده های مطرح شده در این ویدیو را صحت سنجی کنیم:
1. جنگ فوتبال؛ دیدار السالوادور و هندوراس
در ابتدای این کلیپ اشاره به درگیری نظامی دو کشور السالوادور و هندوراس پس از دیدار فوتبال این دو کشور در مقدماتی جام جهانی 1970 می شود. اما برای اینکه اصل این ماجرا که معروف به «جنگ فوتبال» (Football war) است جستجویی در اینترنت کردیم. علاوه بر صفحه ویکی پدیا، دو لینک زیر توضیحات خوبی درباره این واقعه داده بودند:
اما خلاصه واقعه به این شرح است:
هندوراس و السالوادور دو کشور در آمریکای مرکزی هستند. السالوادور مساحت بسیار کمی (حدود یک پنجم هندوراس) دارد. در عوض جمعیت این کشور در سال 1969، 3 میلیون نفر (هفت صدر هزار نفر بیشتر از هندوراس) بوده است. تراکم بالای جمعیت باعث کمبود شغل و زمین کشاورزی در السالوادور می شود. لذا جمعیت زیادی (حدود 300 هزار نفر) از اهالی السالوادور به هندوراس مهاجرت می کنند و دو کشور همواره بر سر انتقال این مهاجران با یکدیگر اختلاف داشته اند.
در این بین، دو تیم السالوادور و هندوراس در مقدماتی جام جهانی 1970 با هم رو به رو می شوند که در دیدار رفت هندوراس و در دیدار برگشت السالوادور پیروز می شوند و قرار بر برگزاری دیدار سومی در کشور مکزیک به عنوان زمین بی طرف می شود. اما در روز برگزاری دیدار سوم، السالوادور با این ادعا که هندوراس 11 هزار تبعه این کشور را با اعمال زور و خشونت از خاک خود اخراج کرده است، روابط دیپلماتیک خود را با هندوراس قطع می کند. در بازی سوم السالوادور 3-2 هندوراس را شکست می دهد و در آن سو هندوراس فشار بیشتری به مهاجران سالوادوری می آورد… همین امر آغاز تنش جدی میان دو کشور و در نهایت حمله السالوادور به هندوراس در 14 جولای 1969 می شود! جنگی که پس از چهار روز و با میانجیگری کشور های همسایه متوقف و به جنگ «100 ساعته» نیز معروف می شود. در این میان اما درباره تعداد کشته ها اختلاف است و عدد آن از 2100 تا 6000 کشته متغیر است! [1]
دو سال بعد از این واقعه و در مسابقات جام آمریکای شمالی و مرکزی 1971 (CONCACAF) دو تیم به علت خصومت های قبلی از دیدار در برابر هم انصراف می دهند. همین اتفاق در مسابقات انتخابی جام جهانی 1974 آلمان نیز رخ می دهد و السالوادور از رویارویی با هندوراس خودداری می کند.
البته طبق بررسی، این اجتناب دو تیم از رویارویی با هم چندان طول نمی کشد و آن طور که به نظر می رسد دو تیم حداقل در مسابقات انتخابی جام جهانی 1982 اسپانیا با هم بازی کردند.
2. درگیری خونین در واترپلو
مورد بعدی که در این کلیپ، درگیری بازیکنان تیم های واترپلو مجارستان و شوروی است. داستان از این قرار است که در انتهای بازی نیمه نهایی رشته واترپلو المپیک سال 1956 ملبورن و زمانی که تیم مجارستان 4-0 از تیم شوروی جلو بود، تنشی میان دو بازیکن رقیب صورت می گیرد که در آن بازیکن روس به صورت یکی بازکینان مجارستانی مشتی میزند. بازیکن مجارستانی از ناحیه چشم دچار خونریزی می شود و زمین را ترک می کند. هواداران عصبانی نیز به کنار استخر مسابقه آمده و با تف انداختن به سمت بازیکنان شوروی اعتراض خود را اعلام می کنند.[2]
تصاویر این بازی به عنوان یکی از معروف ترین تصاویر رشته واترپلو شناخته می شود و با نام «خون در آب» (Blood in the Water) شهرت یافته است. البته این اتفاق به نظر منجر به اختلاف جدی میان دو کشور نشد. چرا که البته ما در منابع آزاد خبری که مستقیما به تاثیر این دو نمونه خاص درگیری (جنگ فوتبال و خون در آب) بر تصمیمی مبنی بر عدم رویارویی بعضی کشور با هم در مسابقات ورزشی اشاره کرده باشد نیافتیم.
ضمن اینکه این ادعا با توجه به فاصله دو رویداد (خون در آب در سال 1956 و جنگ فوتبال در سال 1969 ) بی ربط هم به نظر می رسد. علاوه بر این نمونه هایی از دیدار تیم های فوتبال مجارستان و شوروی بعد از درگیری آنها در واترپلو وجود دارد که فرضیه عدم رویارویی آنها را رد می کند:
3. چه کشور هایی در مسابقات ورزشی با هم رو در رو نمی شوند؟
در بخش بعدی این کلیپ گفته میشود که کشورهای آذربایجان و ارمنستان، صربستان و مونتنهگرو، جبلالطارق و اسپانیا و روسیه و اوکراین در هیچ رقابتی با هم مسابقه نمی دهند. این داده را صحت سنجی میکنیم:
-
عدم رویارویی جمهوری آذربایجان و ارمنستان
شاید نزدیک ترین مورد در اینباره، جنجال بر سر اجازه ندادن جمهوری آذربایجان به ورود هنریخ مخیتاریان – مهاجم ارمنی باشگاه آرسنال انگلیس – برای دیدار پایانی لیگ اروپا در باکو باشد.
اختلافات بر سر شرکت یا عدم شرکت ورزشکاران ارمنستانی در نخستین دوره المپیک اروپایی در باکو نیز از اخبار مهم دشمنی میان آذربایجان و ارمنستان بوده است.
اما جالب است بدانید تیم های این دو کشور همسایه، حداقل در حوزه فوتبال، تا به حال هیچ دیداری با هم نداشته اند! یکبار هم که در انتخابی یورو 2008 باید با هم رو در رو می شدند، بازی توسط UEFA لغو شد! [3]
مورد جالب دیگر مربوط به این دو کشور، تغییری است که یوفا در جدول مسابقات قهرمانی زیر 19 سال اروپا ایجاد کرد تا ارمنستان با آذربایجان رو در رو نشود!
-
عدم رویارویی صربستان و مونتنهگرو
ادعای کلیپ درباره دیدار نکردن این دو تیم به نظر غلط میباشد. چرا که تیم های ملی فوتبال دو کشور سال پیش و در قالب مسابقات لیگ ملت های اروپا با هم دیدار کرده اند!
در عوض، انتقاد رسانه ها از اینکه چرا یوفا اجازه برگزاری دیدار فوتبال میان صربستان و آلبانی را با توجه به اختلافات تاریخی میان دو کشور و حواشی ایجاد شده در حین آن را داده، از مصادیق اثرپذیری رویدادهای ورزشی از تنش های سیاسی است.
-
عدم رویارویی جبل الطارق و اسپانیا
جبل الطارق را ما ایرانی ها عمدتاً بعد از ماجرای توقیف نفتکش گریس 1 (Grace 1) – که پیشتر به بهانه آلودگی نفتی در سواحل سوریه آنرا بررسی کرده بودیم – می شناسیم!
اما حاکمیت بر جبل الطارق که اکنون جزو سرزمین های فرادریایی انگلستان (British Overseas Territories) به حساب می آید، همواره میان اسپانیا و انگلستان محل اختلاف بوده است. به طوریکه اسپانیا جبل الطارق را تقریبا به رسمیت نمی شناسد و از دیدار های ورزشی با آن خودداری می کند. نمونه آن، اعلام رسمی عدم رویارویی اسپانیا و جبل الطارق در مرحله انتخابی یورو 2016 است.
نمونه دیگر این اختلاف، اعتراض فدراسیون های ورزشی جبل الطارق به اجازه ندادن اسپانیا جهت حضور ورزشکاران آنها به عنوان نماینده مستقل این منطقه در مسابقات مالاگای اسپانیا است.
-
عدم رویارویی روسیه و اوکراین
چند سالی می شود که بین روسیه و اکراین بر سر منطقه کریمه و برخی نقاط دیگر اختلاف جدی دارند. اختلافی که کار را حتی به مداخله نظامی روسیه و مسلح کردن جدایی طلبان انجامید. اما در این بین حادثه سقوط پرواز MH17 در مرز میان دو کشور، سرآغاز اختلاف جدیدی شد. اوکراین، دولت روسیه را متهم به شلیک موشک به سمت این پرواز کرد. روسیه و جدایی طلبان نیز این اقدام را رد کردند و دولت اوکراین را مسئول این اتفاق دانستند. به همین دلیل مدتی است که دو کشور روسیه و اوکراین در مسابقات ورزشی با هم رو در رو نمی شوند. و این مورد به طور صریح در متن آیین نامه اجرایی مسابقات لیگ قهرمانان اروپا (UEFA Champions League) آمده است!
3. حضور اسرائیل در جام جهانی 1958
اسرائیل برای حضور در جام جام جهانی 1958 سوئد، در منطقه انتخابی آفریقا (CAF) – آسیا (AFC) قرار گرفت. اما در کمال تعجب هیچ کشوری حاضر به رویارویی با آن نشد. از آنجا که قوانین فیفا اجازه حضور بدون مسابقه انتخابی هیچ کشوری در جام جهانی را نمی دهد، فیفا بالاجبار مسابقه ویژه ای بین اسراییل و ولز – به عنوان تیمی که از اروپا به جام جهانی راه نیافته بود – ترتیب داد تا برنده این دیدار به جام جهانی صعود کند.
البته با این وجود، تیم رژیم صهیونیستی در دیدار با ولز شکست خورد و از صعود به جام جهانی باز ماند!
4. حضور تیم اسراییل در کنفدراسیون های مختلف فوتبال
تیم فوتبال اسرائیل نخستین بازی خود را در سال 1948 و در برابر تیم ملی المپیک آمریکا برگزار کرد. این تیم در آغاز عضو کنفدراسیون آسیا بوده است. اما بسیاری از کشور ها رویارویی با این تیم خودداری می کردند، به طوریکه در مسابقات آسیایی 1974 تهران، بعد از انصراف کویت از دیدار با این تیم در مرحله دوم مسابقات، حتی کره شمالی هم از دیدار با اسراییل خودداری کرد!
بعد از این بود که این تیم تصمیم به خروج از کنفدراسیون آسیا گرفت و به اروپا پیوست. در انتخابی جام جهانی 1982، اسراییل عنوانی بهتر از پنجمی در گروه 6 این مسابقات کسب نکرد (هر گروه پنج تیم داشته است). لذا به مسابقات منطقه اقیانوسیه نقل مکان کرد تا شاید آنجا بخت بهتری داشته باشد! جایی که دو مرتبه انتخابی جام جهانی را در آن تجربه کرد اما باز هم حسرت جام جهانی برای این تیم باقی ماند…! از اینجا بود که تیم فوتبال رژیم صهیونیستی مجددا به اروپا پیوست تا حداقل اینطور دوران تبعید و آوارگی اش در دنیای فوتبال تمام شود![4]
5. دست ندادن جودوکار مصری با حریف صهیونیستی
در پایان مسابقه جودو در المپیک 2016 ریو، در دیدار میان نماینده مصر با جودوکار اسرائیلی، اسلام الشهابی (Islam El Shehaby) جودوکار مصری از دست دادن با حریف خودداری کرد. اتفاقی که واکنش های موافق و مخالف بسیاری را برانگیخت.
الشهابی در دفاع از اقدام خود عنوان کرد که دست دادن در پایان بازی جزو قوانین رسمی و الزامی فدراسیون جهانی جودو نیست. با اینحال، فدراسیون جهانی و کمیته بین المللی المپیک این اقدام را خلاف منشور المپیک دانسته و وی را از مسابقات اخراج کردند.
پایگاه یهودی «Jewish Telegraphic Agency» این اتفاق را در کنار ماجرای «اجازه ندادن ورزشکار لبنانی به نماینده اسرائیل برای سوار شدن در اتوبوس» و «انصراف ورزشکار عربستانی برای عدم رویارویی با حریف اسرائیلی» یکی از اتفاقاتی دانست که باعث سرخوردگی شدید اسرائیل در المپیک 2016 شدند.
6. عدم اجازه اسرائیل برای انتقال تجهیزات ورزشی فلسطینی ها
در همان زمان برگزاری المپیک ریو 2016، خبری اعتراض خیلی از رسانه های منطقه ای و فرا منطقه ای را برانگیخت. موضوع به عدم اجازه اسرائیل برای انتقال وسایل و تجهیزات ورزشکاران فلسطینی برای شرکت در المپیک مربوط میشد.
این اتفاق، تا جایی تیم کارآگاهی اوسینت دات آی آر بررسی کرد، واکنشی از سوی کمیته بین المللی (IOC) را در پی نداشته است.
7. حمایت هواداران تیم سلتیک از فلسطین
در ادامه کلیپ تبیان آمده است که هوادارن باشگاه سلتیک در حمایت از فلسطین، پرچم های این کشور را در دیدار این تیم خود با باشگاه هاپوئل اسرائیل در مرحله گروهی لیگ قهرمانان اروپا به ورزشگاه آوردند. هواداران این باشگاه اسکاتلندی در ادامه، مبلغ 130,000 پوند (هر پوند 14 هزار تومان) را در حمایت از مردم فلسطین جمع آوری کردند.
با این وجود UEFA باشگاه سلتیک را 8,616 پوند جریمه کرد. مشابه همین اتفاق، بار های دیگر هم تکرار شد و محدود به باشگاه بزرگ نیست. اتحادیه فوتبال اروپا باشگاه DUNDALK ایرلند را هم در سال 2014 و در جریان رقابت های لیگ اروپا با جریمه 18,000 یورویی به خاطر برافراشتن پرچم فلسطین مواجه کرد.
البته تا اینجای ماجرا این اقدام UEFA چندان عجیب نیست. چراکه یوفا قوانین سفت و سختی در زمینه مقابله با شعار های سیاسی در ورزشگاه ها دارد. کما اینکه باشگاه بارسلونا هم به خاطر آنکه هوادارانش در مسابقات لیگ قهرمانان پرچم کاتالونیا را به ورزشگاه آوردند جریمه کرد. هر چند این جریمه با اعتراض شدید باشگاه بارسلونا مواجه شد.
اما نکته قابل تامل زمانیست که هواداران تیم های آژاکس هلند و تاتنهام انگلیس پرچم اسرائیل را به ورزشگاه آوردند. یوفا این تیم ها را با این بهانه که این تیم ها ریشه یهودی دارند با هیچ جریمه ای مواجه نکرد. این اتفاق، واکنش جالب توجهی را نسبت به این استاندارد دوگانه برانگیخت.
8. حمایت بازیکنان مالی و مصر از فلسطین
در جریان بازی تیم های سودان و مصر در جام ملت های آفریقای 2008، محمد ابوتریکه (Mohamed Aboutrika) در شادی پس از گل خود روی تی شرت زیر لباس ورزشی خود پیامی در حمایت از غزه را به نمایش گذاشت. ابوتریکه بعدها و در مراسم توپ طلای 2015 الجزایر گفت: «من وصیت کرده ام که آن پیراهن حمایت از غزه بعد از مرگ همراهم دفن شود…».
البته در کلیپ اشتباهی صورت گرفته است و آن مربوط به حمایت بازیکنان مالی از فلسطین است. چرا که اتفاق مشابه اقدام ابوتریکه، کاری بوده است که فردریک کانوته (Frédéric Kanouté)، مهاجم اهل مالی باشگاه سویا، بوده است نه تیم ملی مالی. البته این دو اقدام (حمایت فردریک کاتونه و ابوتریکه) به فاصله یک سال از هم هستند؛ یکی در حمایت غزه در نبرد سال 2007-2008 و دیگری درباره نبرد 2008-2009.
فردریک کانوته در دیدار تیم سویا با دپورتیو لاکرونیا در جام حذفی اسپانیا در سال 2009، پس از گل زنی متنی را که در حمایت از غزه در زیر پیراهن خود پوشیده بود به نمایش می گذارد. سایت بی بی سی و پایگاه ورزشی «فور فور تو» بعد از این اعلام کردند که فدراسیون فوتبال اسپانیا کانوته را با جریمه مالی رو به رو کرده است.
9. بازیکن غنا با پرچم اسراییل
بله! صحت دارد. داستان از این قرار است که بازیکن تیم ملی غنا پس از صعود تیم ملی این کشور به جام جهانی 2006، در جشن صعود تیمشان اقدام به برافراشتن پرچم اسرائیل در ورزشگاه می کند. جان پانستیل (John Panstil) مدافع غنایی که در باشگاه هاپوئل اسرائیل بازی می کند، بعد از پیروزی تیمشان برابر جمهوری چک در جام جهانی 2006 شادی خود را تقدیم به مردم اسرائیل می کند…! با جستجوی عبارت «Israel flag 2006 world cup» عمده نتایج گوگل مربوط به خبرگزاری های اسرائیلی نظیر Jeruslalem Post، Israel21c ،Ynet، و Haaretz است.
اما یک روز بعد از این، فدراسیون فوتبال غنا عذرخواهی رسمی خود را بابت اقدام خودسرانه بازیکن خود را اعلام داشت. سخنگوی فدراسیون فوتبال غنا گفت که این بازیکن «آدم ساده ای» بوده و صرفا به خاطر هواداران خود در اسرائیل این کار را کرده و از سیاست بین الملل آگاهی ندارد! وزارت خارجه غنا نیز عذرخواهی رسمی به دیپلمات های عرب ابراز داشت.
البته به نظر می رسد این عذرخواهی ها کافی بوده، چرا که این اقدام مدافع غنایی هرگز با جریمه یا اخطار از سوی فیفا مواجه نشد. حتی بی بی سی از یکی از سخنگو های فیفا نقل می کند که آنها مشکلی با این رفتار او نداشته اند…!
10. ممنوعیت ورود ورزشکاران اسرائیلی به مالزی بعد از جنایت کار خواندن این رژیم توسط ماهاتیر محمد
ماهاتیر محمد (Mahathir Bin Mohamad)، نخست وزیر مالزی، چند بار مواضع محکم و قاطعانه ای را در برابر اسرائیل اتخاذ کرده است. وی در صحبتی در اکتبر 2018، یهودی ها را «دماغ کج» (hook-nosed) – لقبی قدیمی که به یهودیان داده میشده – خوانده و آنها را عامل اصلی مشکل در خاورمیانه دانسته است.
ماهاتیر در صحبتی دیگر، اسرائیل را عامل بی ثباتی در جهان و کمی بعد تر، آنرا «دولت سارقین» نامید! اما جنجالی ترین موضع گیری ماهاتیر محمد زمانی بود که در ژانویه 2019، اسرائیل را «جنایت کار» دانست و گفت اجازه نخواهد داد ورزشکاران اسرائیلی برای مسابقات شنای قهرمانی جهان معلولین به این کشور بیایند.
این اتفاق سپس با فشار دولت اسرائیل و واکنش کمیته بین المللی پارالمپیک رو به رو شد و این سازمان، مالزی را از میزبانی این مسابقات منع کرد. امری که مجددا به طور ویژه در رسانه های اسرائیلی بازتاب داده شد! (عبارت «Mahathir Bin Mohamad israel swim paralympic» را سرچ کنید)
جمعبندی؛ حق گرفتنی است، نه دادنی!
آنطور که به نظر می رسد، علی رغم اینکه در برخی موارد اشتباهاتی وجود دارد، اما عمده مطالب عنوان شده در این کلیپ صحت دارند و اسناد خارجی و بین المللی آنها را اثبات می کند. البته در ضمن این بررسی مشخص شد عمده مطالب آمده در این کلیپ اقتباس از مقاله زیر در سایت گاردین است و شاید بهتر بود کار تحقیقاتی بیشتری در این زمینه صورت می گرفت.
اما با توجه به این مطالب تا حدودی می توان بر نتیجه گیری کلیپ صحه گذاشت که:
اول عدم رویارویی ورزشی میان کشور هایی که به دلایلی با هم اختلاف دارند امری پذیرفته شده در دنیای ورزش است. به شرط آنکه منطق آن تبیین شود.
دوم در برخی موارد اسرائیل از طریق مظلوم نمایی، لابی یا استفاده هوشمندانه از قوانین، توانسته استاندارد های دوگانه علی الظاهر منطقی را در نوع برخورد با ورزشکاران موافق و مخالف خود ایجاد کند.
سوم ایران تنها کشوری نیست که در این زمینه به مقابله رسمی با اسرائیل پرداخته است. اگرچه دولت های دیگر در این حوزه از خود ضعف و قوت نشان می دهند اما ورزشکاران زیادی هستند که به دلایل شخصی و وجدانی از رویارویی با نمایندگان رژیم صهیونیستی اجتناب می کنند.
این در حالی است که بررسی میدانی و اوسینتی در منابع خبری نشان می دهد بر خلاف تصور بخشی از مردم که انصراف ورزشکاران از رویارویی با نمایندگان اسرائیل را بی فایده می دانند، اتفاقا این امر به نظر ساده، در رسانه های اسرائیلی بازتاب گسترده ای دارد و آنها این تحریم را باعث سرخوردگی می دانند! (رجوع کنید به شواهد آورده شده از خبرگزاری های اسرائیلی)
ضمن آنکه افکار عمومی عرب و مسلمانان در موارد متعدد واکنش تندی به کشور ها و ورزشکاران نقض کننده بایکوت اسرائیل نشان داده اند. (نمونه آن عصبانیت مصری ها از اقدام بازیکن غنایی)
البته با همه این اوصاف، همچنان لزوم آنکه دولت جمهوری اسلامی باید به تبیین منطق خود در مجامع ورزشی بین المللی بپردازد غیر قابل انکار است. همان طور که شاید بهتر باشد این منطق، حتی فارغ مسائل عقیدتی و ارزشی، با یک بیان آماری برای مردم خودمان تببین شود تا متوجه اهمیت استراتژیک آن گردند…
پی نوشت:
http://www.thenational.ae/sport/a-game-of-life-and-death-1.559444
http://copa90.com/en/all/2015/7/the-football-war
http://www.thoughtco.com/latin-america-the-football-war-2360853
https://www.theguardian.com/sport/blog/2011/dec/28/olympic-hungary-soviet-union-blood-water
http://www.ffa.am/en/1389771702
https://en.wikipedia.org/wiki/Azerbaijan_national_football_team_results
punditarena.com/football/thepateam/controversial-case-israeli-football/
خیلی ممنون از سایت خوب و بی طرفتون
مطالب همگی لینک داشت و با سند و مدرک بود
موفق باشید
احسنت به شما…
آفرین…
بسیار مستدل و مستدرک…
موفق باشید…
سلام اصلا درست نیست. برای تک تک حرف های شما میتوانم دلیل بیاورم. مثلا ارمنستان و اذربایجان فقط در مرحله گروهی مجاز هستند با هم مسابقه ندهند ولی در مرحله حذفی این قانون نیست. این قانون فقط برای فوتبال است و مثلا در کشتی سال ها است با هم مسابقه می دهند. جبل الطارق و اسپانیا هم فقط در گروهی و روسیه و گرجستان هم همینجور. درباره دست دادن هم درست است که الزام نیست اما اگر همجنس ورزشکار(مسائل مذهبی نباشد) دست دراز کرد باید دست داد و در المپیک این خیلی مهم است. به نظرم حقایق به طور کامل ذکر نشده
سلام
ممنون از نظر شما.
توجه بفرمایید که این گزارش در وهله نخست فقط صحتسنجی ویدیو منتشر شده توسط پایگاه تبیان بوده است.
در وهله دوم مقصود توجه دادن مخاطبان به مصداقهایی از اثر «دیپلماسی ورزشی» در تعیین استثناء در قوانین مسابقات ورزشی بود.